Weekoverzichtje

Tijd voor een laatste kort weekoverzicht! Woensdag trokken we nog eens de stad in op zoek naar een mooi 'paille' (stof) waarmee de kleermaakster ons een mooie kleedje en rokje kan maken. Dat zou in België ook wel tof zijn, dat er zo goedkope kleermaaksters bestaan die precies maken wat je wil:), maar misschien is het maar best dat die er niet echt zijn;).

Donderdag = oliebollen, eclairs en aardbeientaartjesdag in de Brioche gevolgd door een zwempartijtje! Wat willen we nog meer:)

Na bijna 4 weken proberen was vrijdag  de dag waarop we eindelijk de mijn van Kinsevere binnen mochten!
Eerst kregen we een 1-uur durende briefing in Zambisch Engels gevolgd door een 25vragen-test. We slaagden met glans en kregen we een mooie helm en fluovestje en daarna mochten we plaats nemen in de jeep die ons zou rondrijden!
Gelukkig hadden we als lunch een broodje en een sucré gekregen, want de warmte van die dag zorgde al voor beginnende dehydratatieverschijnselen!
We waren blij toen we met een watertje terug in de schaduw zaten en onze met stalen (en malachiet) gevulde rugzak even konden neerzetten!
Een namiddagje uit rusten en we konden er tegenaan om 's avonds een stapje in het Lubumbashiaanse nachtleven te zetten! Samen de Luikse meisjes en Miguel (de wereldkampioen karate!). We lieten ons de getrakteerde Baileys en Martini's zeker smaken!

Tijd voor het weekend! Zondag was de laatste dag samen met de andere meisjes, dus was het tijd om een barbequetje te organiseren! Maman Claude heeft de hele dag gekookt en tegen de avond stond er een buffetje te wachten! We hebben ons allemaal op het randje van ziek gegeten!
Vanochtend was het tijd om afscheid te nemen...het is toch wat stilletjes zonder de anderen :s, en nu beginnen we toch ook echt af te tellen naar donderdag, wanneer ook wij mogen terugkeren naar België! Maar we kunnen niet vertrekken zonder eerst eens fou-fou te hebben gemaakt, wat we dan ook 's middags bij Roger thuis hebben gedaan! En er zat precies toch iets minder geen smaak in! :)

Zwaar weekend ;)

Hallo iedereen!

Na onze zware tweedaagse was het tijd om een dagje rust in te lassen. Op wat kuieren en luieren in de zon na hebben we amper wat gedaan. Al is onze aankoop van 14 blikjes cola-light in de Jambo Mart het vermelden waard.
Basile nam ons in de namiddag mee voor een bezoekje aan 'La Riviera', waar we van een boottochtje op het meer bij ondergaande zon hebben genoten.
's Avonds brachten we nog een bezoekje aan de Cercle Belge om er een heerlijke pizza te verorberen!

De volgende dag stond er een zwemdag geprogrammeerd: de hele dag waren we te vinden aan het zwembad van hotel La Rose! Een welkome afkoeling, want het kan hier echt warm zijn!
Zondag brachten we een bezoekje aan de verschillende malachietateliertjes in Ruashi. Werkelijk indrukwekkend hoe van onze geliefde malachieten kleine kunstwerkjes worden gemaakt, allemaal het werk van een Congolees aan een slijpmachine! Nog snel een aantal souvenirtjes kopen en daarna haastten we ons terug richting Guest-house: tijd voor een barbecuetje bij Basile! En hij weet al hoe ons blij te maken: kip en frietjes! Orgale en Ryan, Basile zijn kindjes, hadden in ons ook de perfecte speelkameraadjes gevonden en werden met de minuut enthousiaster...maar wij met de minuut meer moe!

En toen was er al weer een week voorbij...
en was het tijd voor een nieuwe zwempartij! Samen met de andere meisjes werden uitgenodigd door de Bruggeling Christophe, die hier in een keisjiek huis woont, met een keigroot zwembad! Ja, toen we daar op ons luchtmatrasje op het water dobberden waanden we ons even in het paradijs!

Vandaag gingen Patient en Roger ons vergezellen naar de markt, en zoals het hier steeds gaat: 1u30 na uur van afspraak konden we vertrekken! We brachten ook nog eens n bezoek aan 2 supermarkten! Daar verlekkerden we ons even op alle lekkere dingen die we volgende week terug in België zullen vinden voor 4x lagere prijs! Bijna alle producten in de supermarkten zijn identiek aan wat we vinden in België! Ook echt paradijselijk om rond te lopen tussen Devos Lemmens sausjes, Kelloggsontbijtgranen, Lotusspeculoos, Nutellachoco, Philadelphiakaas! mMmMmMm

De dag werd dan ook afgesloten met iets om te eten:  een ijsje in La Brioche!

Likasi

Jambo Sana,

we zijn net terug van een tweedaagse naar Likasi, dit is de 'tweede stad' van Katanga en helaas een beetje vergane glorie. Je ziet er vele huizen die vroeger van Europeanen en dus vooral van Belgen waren. De bevolking van Likasi bestond vroeger dan ook voor 60% uit Europeanen.
We gingen naar Likasi omdat daar ook een 'bassin de decantation' is, een soort stortplaats van vervuild water dat uit de fabriek komt waar ze kobalt, koper andere mineralen uit het gesteente halen. Het propere water van de rivier gaat de fabriek in en komt er vervuild uit.. In het droge seizoen, als de rivier terug kleiner wordt slaan de (zware) mineralen neer in dit bekken, wat mooie kleurtjes geeft, maar helaas niet zo gezond is. Dit is wel een beetje schrijnend, zeker omdat er vele mensen in de buurt hiervan wonen en heel veel kinderen dit bekken als een grote 'zandbak' zien.

De eerste dag moesten we zeer vroeg opstaan (om 6u!) en kwamen we pas tegen de avond in Likasi zelf aan.  We gingen eerst op verschillende plaatsen stalen nemen van de rivier en op de oevers ervan. Overal mooie kleuren en kristallen van het kobalt dat neergeslagen is, helaas een teken van zware vervuiling. We kwamen vrij snel, sneller als verwacht, aan op de eerste stopplaats en daar waren we direct onder de indruk van de zeer mooie natuur van Congo. Daar zagen we ook voetafdrukken van een nijlpaard! Helaas (of gelukkig :) ) hebben we er geen in levende lijven gezien. Wij dachten dat dat de gevaarlijkste dieren van de wereld waren, maar volgens onze begeleiders zijn deze alleen gevaarlijk in het water en zijn ze niet zo snel op het land, toch liever niet testen :).

Overal waar we komen, hebben we ook direct een bende 'suiveurs', een hele troep kindjes die ons volgt en nieuwsgierig bekijkt. De eerste dag viel het nog mee al vonden we het er toen ook al veel, maar de tweede dag in Likasi liepen er zeker een stuk of 30 kindjes achter ons in het bekken.  We hadden reeds horrorverhalen gehoord over hoe groot dit tweede bekken was en aangezien het plan was een transect uit te voeren, zagen we al een beetje op tegen het zeulen met kilo's stalen. Gelukkig viel dit al bij al goed mee, omdat we ook al een gigantische hoeveelheid hebben, bleef het aantal échantillons hier gelukkig beperkt. Tot grote spijt van de troepen kinderen achter ons moesten dan de muzungu's terug richting de Toyota Land Cruiser om de tocht verder te zetten. 
Volgende stop: Lac Tchangalela. Waar Basile heel veel vieze kleine visjes heeft gekocht om op te eten (en hij had al een zakje termieten, dat wordt een heerlijk avondmaal). Deze visjes werden opgevist uit het meer met behulp van authentieke bootjes: uitgeholde boomstammen! Mooi om te zien!

Daarna was de energie op, onze Congolese Francs gelukkig nog niet, want op de terugweg moesten er nog mini-souveniertjes en groenten gekocht worden.

Om deze tweedaagse af te sluiten, waarbij we echt wel hard gewerkt hebben (echt afzien in deze hitte), beloonden we onszelf met een dessertje in de Cercle Italien: tiramisu en moelleux au chocolat! Ja, nu gaan we heerlijk dromen...

Charlotte et Ellen dans le desert!

Het hoogtepunt van donderdag en vrijdag kan makkelijk samengevat worden in één woord: PIZZA !














Na een voormiddagje opzoekwerk in de universiteitsbibliotheek van de geologie trokken we naar de Cercle Belge. Daar stonden allemaal lekkere dingen op de menu, waarvan vooral deze desserts bijbleven: Dame Blanche, mousse au chocolat, moelleux au chocolat...Ja, ze zien ons daar zeker nog eens terug!


Zaterdag waren we reeds vroeg uit de veren om naar Kipushi te trekken. Zonder ontbijt, want we waren de wagenziekheid van de vorige hobbelige rit nog niet vergeten.
In het Basin de decantation, dat echt wel weghad van een woestijn: zand, stof, en blauwe lucht en niets anders, verzamelden we nog een aantal stalen wat de teller nu toch al op n 50 tal brengt.(samen al n goeie 15 kilo schatten we...dat gaat nog wat geven om dat naar België te krijgen)















Het deed deugd 's avonds in ons bedje te kruipen.
Maar weer niet voor heel lang, want zondagochtend zijn we naar...de mis geweest! Patient zingt in het koor en had ons uitgenodigd voor een kerkbezoekje.


















De mis begint om 8u, maar dat was ons n beetje te vroeg voor n zondag en we besloten een uurtje later te gaan. Wat een goed idee bleek te zijn, want het einde was er pas om 10u30! Tijdens de mis was er een 'acceuil de visiteurs', iedereen die voor de eerste keer kwam werd vernoemd en moest gaan rechtstaan om een applausje te krijgen. Wij vielen op als 'muzungu's' dus ook wij kregen een applausje. Na heel veel applaus, geroep in de micro, gezang, gedans en bija-hoofd-pijn later, gingen we naar Patient thuis. Hij ging middageten maken voor ons, Roger, Dieudonnee, zijn neef en diens vriendin. De beste patats doux tot nu toe!

kortom: Het was een druk weekend!

een paar avontuurtjes...

Dinsdagochtend, poging om de verantwoordelijke van de Kinseveremijn te overtuigen van:
1) het feit we geen spionnen zijn en onze aanwezigheid puur wetenschappelijk is
2) dat we slechts enkele dagen en geen maand in de mijn zullen rondhuppelen met ons hamertje
Basile doet zijn uiterste best en dus blijven hopen dat we dra verlossend nieuws krijgen.

Na het bezoekje volgde een ritje door de stad en waren we beiden een beetje wagenziek, waarschijnlijk iets teveel boterhammen met duochoco naar binnen gespeeld ’s ochtends en dat in combinatie met de hobbelige wegen... Basile heeft ons terug aan de Guesthouse afgezet waar we een beetje konden bekomen.
Op 's avonds een Simbaatje drinken na, hebben we niet veel meer ondernomen die dag.

Vandaag kwamen Patient en Roger (onze twee Congolese vrienden, beiden studenten agronomie) ons 's middags ophalen om ons te vergezellen naar een marktje. Ze wisten een leuk plaatsje in Ruashi zijn waar we vele goede koopjes hebben gedaan, het was ook handig dat ze heel goed hielpen bij het onderhandelen over prijzen! Daarna terugkeer naar het centrum van de stad, waar we de JAMBO MART hebben bezocht: een supermarkt! We waren verwonderd over het grote aanbod aan Westerse merken en producten en kochten een paar lekkere dingetjes! Ook een multigranen broodje trok ons aan: Maman Claude is steevast van plan om ons een maand enkel hetzelfde wit brood te laten eten!

Spijtig genoeg zijn er geen foto's van onze heuse supermarktbelevenis, maar we keren zeker nog eens terug daarheen!

Jambo!

Hallo iedereen! Weer 3 dagen zijn gepasseerd, we hebben een vrij druk weekend gehad. Zaterdag zijn we naar de zoo van Lubumbashi geweest. Dit viel eigenlijk beter mee dan we ooit hadden kunnen denken. De kooien waren wel wat verouderd, maar de beesten waren zeker evengoed verzorgd als bij ons. De dierentuin was ook nog vrij groot, de tijgers en leeuwen waren de grootste attracties, maar ook de aapjes en krokodillen waren zeker de moeite :). En voor de prijs moesten we het ook niet echt laten, voor ons kostte het 3000 Congolese frank. Dit is ongeveer 4 dollar en dat is ongeveer 3euro, dus dat valt goed mee tegenover de bijna 30euro in België:). Voor een fototoestel 'numérique' was het nog eens 3000francs, maar dit hebben we niet betaald. Oooh :)

Zaterdagavond had 'maman Claude' iets niet zo lekker als 'groente' gemaakt.. We hebben er toch maar voor gepast (ja we zijn mietjes :) )

Zondag begonnen we de dag met een nuttig werkje: onze (stof)kleren eens uitwassen! Het handwaspoeder dat we meegenomen hadden kwam goed van pas en nu weten we ook weer hoe dankbaar we moeten zijn dat we thuis een echte wasmachine hebben...
Later op de dag zou dan de onvermijdelijk strijk volgen...

Maar eerst gingen we nog richting voetbalstadion: de voetbalmatch van het jaar stond op het programma: de derby Lupopo-Mazumbe... De strijd eindigde in een 0-1, waar de fans van Lupopo niet zo blij mee waren.
De 6 muzungu's kregen zelfs een voorkeurbehandeling, wat wel nodig bleek te zijn, want de armere wijken achter het stadion hadden duidelijk nog maar weinig blanken gezien. We waren een echte attractie en dus opgelucht toen we in een volgepropte auto terug naar de guesthouse konden.

Maandagochtend dachten we aan een harde werkweek te kunnen beginnen, maar al heeeel vroeg in de ochtend werden we gewekt met het slechte nieuws dat we geen toelating hadden om de mijn van Kinsevere te betreden. Dus nu is het wachten op toestemming, of een andere zoeken. Ondertussen nam Basile ons mee om ons wat meer te leren over de termietenheuvels. Daarna nog wat ontspannen met een colaatje en frietjes (mmmm) aan het meer...

Hopelijk kunnen we snel aan het werk, want we willen nog wat malachieten verzamelen!

Etoile

Jambo!

Dat is dus de aanspreking in Swahili, jaja we leren hier niet alleen Frans bij:). Vandaag zijn we naar de mijn van étoile geweest. In deze mijn waren de veiligheidsregels nog wat strenger, dus moesten we zeer mooie veiligheidsschoenen aandoen:). Maat 40 was het kleinste dat er was.. We kregen eerst wat informatie over de mijn van de plaatselijke geoloog en dan konden we de mijn in! Helaas niet met een 'hilux', en ook niet met ons 'vehicule' dat ons gebracht had want dat zou wel naar beneden geraakt zijn , maar nooit meer terug naar boven..
Dus zoals echte geologen, te voet! We zagen al snel dat we heel blij gingen zijn vandaag, want echt overal zagen we de groene kleur van malachiet :), ouh..
Na vele stalen en enkele liters zweet later, konden we terug naar boven klimmen uit de mijn.. Daar kwam het spannendste gedeelte van het tripje (ja nog spannender dan het vinden :) ) de stalen uit de mijn krijgen. We hadden bewijs voor 2kg stalen uit de mijn te krijgen, maar ze wisten niets van de 10kg die ook nog in onze rugzak zat (hihi). De plaatselijke Indische baas gaf ons ook nog wat extra stukjes malachiet mee omdat hij dacht dat wij arme dutskes dat nog niet gevonden hadden :)..  Het zal nog selecteren worden, welke stukken malachiet we mee naar huis zullen nemen!